Anladım
ki bizim son bir şansımız daha yok...Ihtimalleri tükenmiş kaçınılmaz
bir sonun son demlerini yaşıyoruz. Sevmişiz, üzülecekmişiz, yıpranacağız
kimin umrunda...Keşke senden nefret edebilseydim, umursamayabilseydim,
kolayca sırtımı dönebilseydim sana... Gidebilseydim senden...Ben
üzülerek uzaklaştım senden, kırılarak çıktım yüreğinden... Aşkla,
sevgiyle alıştım yokluğuna...Aşk nasıl üzebilirdi ki bir insanı bu
kadar?
Biz seninle öyle bir koptuk ki; yeniden bağlanalım desek, canımız daha çok yanar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder